Krzyżu Chrystusa bądźże pozdrowiony, z Ciebie moc płynie i męstwo, w Tobie jest nasze zwycięstwo.

W IV niedzielę Wielkiego Postu, 10 marca 2024 r., u początku wielkopostnych rekolekcji wyruszyliśmy z kościoła do kaplicy na Halkowej, by idąc drogami Naprawy rozważać mękę i cierpienia Jezusa. Przy kolejnych stacjach drogi krzyżowej schola, ministranci i lektorzy przedstawiali sceny Męki Pańskiej; dzieci i młodzież, w oparciu o Ewangelię i objawienia bł. Katarzyny Emmerich, przybliżali nam ostatnie momenty ziemskiego życia Chrystusa, a dorośli podejmowali refleksje w odniesieniu do naszego życia i prowadzili modlitwę uwielbienia za dar Chrystusowej męki dla nas.
Krzyż - znak męki Jezusa, znak naszego zbawienia nieśli na swoich ramionach mężczyźni i kobiety, dzieci i młodzież, Strażacy, młodzież OSP, Koło Gospodyń, schola, ministranci, lektorzy i Księża.
Niech to publiczne świadectwo przeżycia Drogi Krzyżowej na ulicach naszej Parafii, niech  ten dar wspólnej modlitwy, któremu Bóg pobłogosławił sprzyjającą pogodą, a ludzie ubogacili swą liczną obecnością i zaangażowaniem, uwrażliwia nasze serca na mękę Jezusa za każdego z nas i na dziękczynienie za drogocenny dar zbawienia.

Z Dzienniczka s. Faustyny

U stop Pana. Jezu utajony, Milosci wiekuista, zywocie nasz, Boski Szalencze, zes zapomnial o sobie, a widzisz tylko nas. Nim stworzyles niebo i ziemie, wpierw nosiles w Sercu swoim nas. O Milosci, o glebio ponizenia Twego, o tajemnico szczescia czemuz tak mala liczba Ciebie zna? Czemuz nie znajdujesz wzajemnosci? O Boska Milosci, czemuz taisz pieknosc swa? O Niepojety i Niezmierzony, nim lepiej Cie poznaje tym Cie mniej pojmuje, ale dlatego, ze Cie pojac nie moge wiecej pojmuje wielkosc Twoja. Nie zazdroszcze Serafinom ognia, bo wiekszy w sercu zlozony mam dar. Oni w zachwycie podziwiaja Ciebie, lecz Twoja krew laczy sie z moja. Milosc to niebo juz tu na ziemi dane nam. O, czemuz sie taisz w wiare? Milosc rozdziera zaslone. Nie masz zaslony przed wzrokiem mojej duszy, bos sam mnie pociagnal w lono tajemniczej milosci na wieki. Niech Ci bedzie czesc i chwala, nierozdzielna Trojco jedyny Boze, po wszystkie wieki. [Dz. 278]

166449